Édouard Lalo 

เอดัวร์ ลาโล เกิดที่เมืองลีล (Lille) เมืองที่อยู่ทางตอนเหนือของประเทศฝรั่งเศส ลาโลมีความสนใจในดนตรีตั้งแต่ยังเด็ก จนกระทั่งอายุ 16 ปี เขาได้ไปเรียนที่ Paris Conservatoire กับ ฮาเบเน็ค (François Antoine Habeneck) เป็นนักไวโอลินในยุคคลาสสิกชาวฝรั่งเศส ฮาเบเน็คได้เป็นไวทยากรในคอนเสิร์ตของนักเรียนที่ Paris Conservatoire ตั้งแต่ปี 1806 และเขาได้เป็นผู้ริเริ่มก่อตั้ง Orchestre de la Société des Concerts du Conservatoire ในปี 1828

ต่อมาหลายปี ลาโลได้ทำงานเป็นนักไวโอลินและคุณครูในเมืองปารีส และในปี 1848  เขาได้ร่วมก่อตั้งวงควอเต็ตกับเพื่อนของเขา ชื่อว่า Armingaud Quartet ซึ่งเขาเล่นตำแหน่งวิโอลาและต่อมาก็เปลี่ยนเป็นไวโอลิน 2 เขารอดตายจากการประพันธ์บทเพลงและงานดนตรีเชมเบอร์หลังจากที่บทประพันธ์ซิมโฟนี 2 บทแรกได้ล้มเหลวไป

ในปี 1865 ลาโลได้แต่งงานกับจูลี (Julie Besnier de Maligny) หญิงผู้เป็นนักร้องโอเปรา จูลีสนับสนุนให้ลาโลสนใจในโอเปราและชักชวนให้ลาโลประพันธ์บทเพลงสำหรับโอเปรา โดยเฉพาะโอเปราเรื่อง Le Roi d’Ys ผลงานเหล่านี้ไม่เคยได้รับการยอมรับทั้งที่เป็นผลงานที่ประกอบไปด้วยแนวความคิดใหม่ อีกทั้งยังถูกเขียนวิพากษ์วิจารณ์ว่าก้าวหน้าเกินไปโดยวากเนอร์ สิ่งนี้ทำให้ลาโลทุ่มไปกับการประพันธ์ดนตรีเชมเบอร์ ซึ่งค่อย ๆ กลายเป็นกระแสและที่ยอมรับไปจนถึงระดับบวงออเคสตรา